Miesiąc miodowy w kontekście alkoholizmu
Miesiąc miodowy alkoholika to jeden z kilku etapów trzeźwienia. Odnosi się do krótkiego (zazwyczaj miesięcznego) okresu poprawy, który następuje po fazie intensywnego picia i trudnym czasie związanym z objawami zespołu abstynencyjnego. Osoba uzależniona czuje się wtedy lepiej, zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Nabiera optymizmu i pewności siebie. Myśląc o konsekwencjach swojego nałogu – motywowanych problemami zdrowotnymi, stratą pracy, konsekwencjami prawnymi czy głębokim poczuciem winy względem rodziny – alkoholik decyduje się na abstynencję. Po trudnym okresie chaosu i niepewności dla jego najbliższych to promień nadziei i moment, w którym wydaje się, że wszystko się wreszcie układa. Rzeczywistość jest jednak bardziej skomplikowana…
Miesiąc miodowy alkoholika – rodzina nie może się na to nabrać
Choć początkowo może wyglądać na to, że osoba uzależniona faktycznie zmienia swoje życie, warto mieć świadomość, że najczęściej te zmiany są powierzchowne i nietrwałe. Brak profesjonalnej pomocy i głębszej pracy nad sobą sprawia, że alkoholik po miesiącu miodowym wraca do stanu sprzed „poprawy”. Pojawiają się te same wzorce zachowań, „nierozwiązywalne” problemy, złe samopoczucie, zwątpienie, brak energii, motywacji oraz jasności myślenia. Dlatego rodzina alkoholika powinna w tej fazie jego trzeźwienia zachęcić go do terapii. „Świętowanie” sukcesu jest bowiem zdecydowanie przedwczesne.
Cechy tej fazy trzeźwienia
Miesiąc miodowy alkoholika jest przede wszystkim zjawiskiem tymczasowym. Zazwyczaj trwa od dwóch do kilku tygodni. Bez leczenia i dogłębnego zrozumienia przyczyn oraz mechanizmu uzależnienia trudno osobie uzależnionej utrzymać pozytywne zmiany w dłuższym okresie.
Miesiąc miodowy alkoholika może się powtarzać… i to wielokrotnie. Po każdym epizodzie picia, po którym alkoholik odczuwa negatywne konsekwencje swojego zachowania, może nastąpić kolejna próba abstynencji, która bez terapii kończy się niepowodzeniem.
Najważniejsze jest to, że każdy „nieudany” miesiąc miodowy generuje poważne skutki emocjonalne dla rodziny alkoholika. Powrót do punktu wyjścia to zawiedzione nadzieje, rozczarowanie, frustracja, stres, rezygnacja oraz inne negatywne emocje zarówno u alkoholika, jak i jego bliskich.
Inne niebezpieczne zjawiska w rodzinie alkoholika
Oprócz miesiąca miodowego rodziny alkoholików doświadczają także innych, niebezpiecznych dla ich psychiki zjawisk, jak specyficzna koegzystencja czy wyniszczające współuzależnienie.
Koegzystencja to przystosowanie życia rodziny do nałogu alkoholika. Bliscy przyzwyczajają się do życia w ciągłej niepewności, przejmując odpowiedzialność za funkcjonowanie całego domu, a także za osobę uzależnioną.
Współuzależnienie to głębsze zjawisko, w którym bliscy alkoholika nie tylko adaptują się do jego zachowań, ale również, często nieświadomie, wspierają kontynuację jego destrukcyjnego stylu życia. Objawia się to poprzez zaprzeczanie problemowi, tłumaczenie i usprawiedliwianie zachowań alkoholika, a nawet aktywne pomaganie mu w zdobywaniu alkoholu.
Pomoc w Zgierzu
Zrozumienie tych zjawisk jest kluczowe dla rodziny alkoholika, aby mogła skuteczniej radzić sobie z problemem uzależnienia. Edukacja na temat alkoholizmu i jego wpływu na rodzinę, a także świadomość dostępnych form wsparcia, takich jak terapia dla współuzależnionych, mogą znacząco pomóc w procesie leczenia alkoholizmu i odzyskiwania równowagi życiowej.
Zapraszam do mojego gabinetu w Zgierzu, gdzie oferuję wsparcie dla osób uzależnionych oraz ich rodzin. Psycholog w Zgierzu to pomoc na każdym etapie wychodzenia z nałogu. Skontaktuj się ze mną, aby umówić się na konsultację.
Psycholog Agnieszka Świątkiewicz
Gabinet psychologiczny w Zgierzu
[Twoja Strona Internetowa]
Najnowsze komentarze